Wij volgen de ontwikkelingen in ‘hondenland’. Lezen andere denkwijzes en trainingsmethodes. Daar halen we uit wat we er mee kunnen. Passen het toe als we denken dat iets bij die specifieke hond zou kunnen werken.
Maar we gaan er ook van uit, dat er zo veel trainingsmethodes en denkwijze over gedrag zijn, omdat het niet allemaal zwart/wit is. Geen één hond is hetzelfde, dus niet te vergelijken met een andere hond. Elke situatie staat op zichzelf en is dus niet vergelijkbaar, omdat een andere hond in die situatie heel anders kan reageren.
Omdat je nu eenmaal niet kunt verwachten dat veel mensen kunnen onderscheiden of een hond angstig is of onzeker. Worden daar nogal eens fouten gemaakt.
Toch zie je op forums bij een vraag over een bepaald gedrag of situatie, veel ervaringsdeskundigen hun mening geven. “mijn hond deed dat ook en toen hielp dit”. Natuurlijk kun je dan al die adviezen eens uit gaan proberen. Maar heeft jou hond daar baad bij? Is het niet beter om een gedragsdeskundige te laten analyseren wat er gebeurd, waarom de hond zo geageerd als hij/zij doet? Zodat je de juiste methode voor die hond in die situatie kunt toepassen.
Ook lees ik veel over dat je honden niet moet overheersen, ‘de dominantietheorie‘ is immers achterhaald… Er wordt gesmeten met onderzoeken. Het is onderzocht, dus het is waar. En maar weinig mensen lezen die onderzoeken, of nemen bij het lezen aan dat wat daar staat aantoont wat er beweert wordt. Overigens is het ook al lang weer achterhaald, dat de dominantietheorie achterhaald zou zijn. Helaas nemen veel gedragsdeskundige dit liever niet mee, want dan moeten ze toegeven dat ze eigenlijk ongelijk hebben?
Neem nu het volgende onderzoek:
“GEDRAGSBIOLOGIE“
ROTTERDAM – Je hebt blije honden en je hebt sombere honden, blijkt uit onderzoek met hondenbrokken. De sombere gaan janken als ze alleen thuis zijn. Hoe stel je vast of een hond optimistisch van aard is of juist wat somber? Leer hem eerst dit: als zijn etensbak aan de ene kant van de kamer staat, zit er altijd wat lekkers in; staat de bak aan de andere kant van de kamer, dan is-ie altijd leeg. Zet de etensbak vervolgens zo’n beetje in het midden. Er zijn honden die er dan opgewekt naartoe draven, hopend op brokken, maar er zijn er ook die traag aan komen sjokken – ‘zal toch wel weer niks inzitten’, hoor je ze bijna denken.
Britse gedragsbiologen hebben nu met deze test aangetoond dat juist deze pessimistische honden zich erg gestrest gedragen als ze alleen worden gelaten. Ze blaffen, krabben aan de deur, doen soms zelfs hun behoefte binnen, alsof ze verwachten dat hun baasje nooit meer terugkomt.
Testhonden in het onderzoek waren twaalf reutjes en twaalf teefjes, tussen negen maanden en negen jaar oud, die een week eerder bij een Brits asiel waren binnengebracht. Ze mochten elk eerst twintig minuten in een aparte ruimte met een van de onderzoekers spelen. De volgende dag nam die onderzoeker de hond weer mee om te spelen, maar dit keer liet hij hem al snel vijf minuten alleen. Op video werd vastgelegd in hoeverre de hond zich in die vijf minuten misdroeg.
Sommige honden hielden zich rustig, maar andere gingen tot bijna drie minuten lang tekeer. En die luidruchtige, gestreste honden waren vooral de dieren die zich (een paar dagen daarna) in de etensbakkentest ook somberder bleken te gedragen. Deze dieren toonden zich dus in twee heel verschillende situaties pessimistisch van aard. Therapie zou zulke honden kunnen helpen, schrijven de onderzoekers in het vakblad Current Biology.”
Wat is onze mening hier over?
Naar aanleiding van bovenstaand artikel mijn visie:
Er worden de laatste tijd veel onderzoeken gedaan, ook naar stress bij honden. Er wordt ook bij honden eerder prozak gegeven dan gekeken naar wat de oorzaak is.
Bovenstaande onderzoeken worden wereldwijd meteen aangenomen als waarheid, het is immers ‘onderzocht’…
Dit onderzoek is dus uitgevoerd door studenten, die verder geen enkele binding hadden met de honden dan een keer spelen. Nu is iemand die zomaar een keer met een hond speelt, geen leider waar de hond respect voor of vertrouwen in heeft, maar gewoon, iemand die een keer plezier met hem maakt en doet wat de hond wil. Ik neem tenminste niet aan dat deze ‘onderzoekers’ eerst een basis van respect en vertrouwen hebben gelegd. De honden wilden dus gewoon bepalen dat diegene die net zo leuk deed wat de hond wilde, terug moest komen voor nog meer spel. Dit kun je dus eerder benoemen als ‘dominantie’ … (Het wordt ‘dominantie’ mag je niet meer gebruiken, maar ik las wel pas in een artikel dat een hond zich superieur ging gedragen tegen over een andere hond, het is maar net hoe je het noemt…) Het onderzoek is verricht onder een kleine groep honden en er is geen vergelijkend onderzoek geweest , wat wel verwacht wordt bij elk soort onderzoek. Je moet namelijk aan kunnen tonen dat het in elke situatie hetzelfde is.
Laat die honden die zich zogenaamd gestrest voor doen die test nog eens doen wanneer ze een poos bij een consequente baas wonen, dan gedragen ze zich heel anders!
Dit weten we niet uit onderzoek, maar uit ervaring. Er zijn bij onze stichting al wat honden gepasseerd die bij de baas, die inconsequent en onduidelijk was naar de hond en die thuis de boel sloopte en jankte bij afwezigheid, die hier na een consequente duidelijke opvoeding en de juiste dosis beweging helemaal veranderd zijn. Stress en onzekerheid wordt bij honden voornamelijk veroorzaakt door de tegenwoordige denkwijze over honden. Discipline zou niet goed zijn, corrigeren mag niet meer, honden worden vol gepropt met belonings snoepjes en mogen te veel hun eigen ‘ding’ doen. En regeltjes zijn al helemaal taboe…En dat iedereen een hond wil, terwijl ze er eigenlijk geen tijd voor hebben. Dat is de rede waardoor honden in de war raken!
Ook wil het niet zeggen dat een hond die zich wat slomer voor doet, maar meteen depressief is!
Je hebt nu eenmaal van die type honden, bepaalde rassen zoals b.v. de bullmastif zijn gewoon sloom van zichzelf. Maar ook onder werkhonden heb je honden die een hoge werklust hebben en de hele dag opdrachten willen en anderen die het wel prima vinden om een beetje rond te hangen en snuffelend op een sukkel gangetje hun rondje doen. Die bijna niet te stimuleren zijn om wat actiefs te doen.
Zo heb je ook de spontane hond die al op springt als de baas de riem pakt. Dat is gewoon het type hond met zijn eigen karakter.
Wanneer je zo’n hond ergens plaatst waar men niets onderneemt en geen duidelijkheid schept, zal de hond gefrustreerd raken en zijn energie gaan steken in slopen, blaffen en/of janken! Symptomen die toegeschreven worden aan ‘verlatingsangst’.
Wanneer een vrije hond, waar geen verandering is van situatie, zich ineens anders gaat gedragen, zich terug trekt en down aan doet, kan hij ook ziek zijn!
De beste remedie tegen stress is de hond goede duidelijk consequente leiding geven! En daarnaast veel beweging in de buitenlucht (voor het baasje overigens ook goed).
Want ondanks dat er aan alle kanten wat anders wordt beweert, ook voortkomend uit nietszeggende ongecontroleerde onderzoeken, wordt een hond erg onzeker als hij geen consequente leidinggevende baas heeft. Die onzekerheid over zijn positie kan de hond ook gaan uiten in frustratie. Ik vergelijk het wel eens menselijk, wanneer je met een nieuwe baan gaat starten en je niet wordt verteld wat je moet doen. De één gaat vragen stellen aan baas en/of collega’s, de ander zal misschien gaan zitten mokken achter de pc en onzeker worden en zich afvragen wat er nu eigenlijk verwacht wordt van de functie.
Wanneer de hond in het dagelijks leven te veel zelf mag bepalen heeft hij nog weinig vertrouwen in de baas als leider. Wanneer u de hele dag op zijn uitdagingen in gaat, meteen met hem gaat spelen als hij aan komt met een speeltje, direct uit gaat als de hond voor de deur piept enz.. dan is het toch in te denken dat de hond gefrustreerd raakt als hij niet mag deelnemen aan een gezamenlijke actie met de baas en u niet luistert als hij u terug roept? Als er een basis van respect en vertrouwen is, komt er vanzelf die speciale band en samenwerking tussen baas en hond.
Ik vind het zo jammer dat een ieder maar aan neemt dat als er ergens geroepen wordt dat er iets uit onderzoek is gebleken, dat dit ook DE waarheid is. Terwijl men niet kijkt naar hoe en door wie dat onderzoek is verricht. Bovendien is het maar net wat je wilt onderzoeken, wat je wílt aantonen en hoeveel verstand je hebt van ‘de testpersonen’! En het is maar net wat voor benaming je ergens aan geeft, je kan dit onderzoek precies hetzelfde doen, met precies dezelfde resultaten en zeggen dat de ‘gestreste hond’ een dominante hond is en de ‘slome hond’ een minder dominante hond is, dan heb je dus mooi aangetoond dat dominantie wel degelijk aanwezig is…
Onze onderzoeken zijn niet gebaseerd op studies wolf versus hond (al is er veel vergelijking!), maar jarenlange studie van huishonden in een groep met verschillende rassen en wisselingen van honden in een vaste kern van eigen honden en hoe pups opgroeien in een groep honden.
(Het toepassen van hondengedrag op honden blijkt goed te werken) Hieruit is gebleken dat honden echt wel leiding willen en regels onderling hebben die hun positie en hun rechten en plichten/ taken binnen de groep bepalen.
Ook de ervaring om bij honden met gedragsproblemen gewoon ‘de baas bepaalt alles’ regel in te voeren en wat handreikingen te geven en het gedrag heel snel verbeterde en de hond rustiger en gelukkiger werd, dragen hiertoe bij.
Honden beginnen ook met die regel. Een nieuwe hond die bij de vaste roedel komt, moet zich eerst houden aan de regels van de roedel. Van daaruit wordt opgebouwd naar wel of geen interactie. Onze alfa teef bemoeid zich doorgaans niet met loge’s, behalve dan haar grenzen aangeven! De jongste proberen al snel contact te maken en uit te dagen tot spelen.
Maar geven daarbij ook hun grenzen aan. Om conflicten te voorkomen, geven wij als baas bij de logé aan, dat de eigen honden, die meer rechten hebben en hoger in rang zijn, gewoon gelijk hebben. Als wij dit bevestigen, dan geeft dat hen meer rust, zij vertrouwen er op dat de baas het wel regelt en hoeft er geen gevecht te volgen. Zo behoud je de rust en voorkom je stress.
© Een eigen hok
